مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران: گیاه مهاجم سنبل آبی حیات رودخانهها و تالابهای استان را تهدید میکند.
اجتماعی
بزرگنمایی:
مجید اسدی خبرنگار روزنامه جمهوری اسلامی / مدیرکل
حفاظت محیط زیست مازندران در نشست علمی با موضوع " تاثیر گیاهان مهاجم
آبزی بر تالابها، گفت: گیاه مهاجم سنبل آبی یک گونه غیر بومی است و با
توجه به قدرت تکثیر و گسترش سریعش، سطح آب را به صورت کامل میپوشاند که
موجب کاهش اکسیژن محلول در آب و مرگ موجودات زنده میشود.
عطااله
کاویان با بیان اینکه سنبل آبی اکوسیستم آب بندان آغوزبن بابل را تهدید
میکند، افزود: این گیاه در چند سال اخیر وارد برخی از تالابهای مازندران
شده و یک گونه غیر بومی است که گسترش سریع آن موجب کاهش تنوع زیستی و مرگ
تدریجی تالابها میشود.
او گفت: گونه مهاجم سنبل آبی در استان
گیلان و در تالاب انزلی و در تالاب عینک رشت مشاهده شده و تاکنون روشهای
متفاوتی برای حذف این گونه مهاجم به کار برده اند که برداشت مکانیکی بهترین
روش برای حذف این گونه است.
کاویان افزود: پهنه جغرافیایی تالابهای استان بیشتر در شرق و مرکز
مازندران متمرکز و درغرب استان به واسط فاصله نزدیک بین جنگل و دریا ما
تالابهای کمتری داریم.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران در این نشست، با اشاره به نقش و اهمیت
تالابها بر خدمات و کارکردهای اکوسیستمهای تالابی، بر بهرهبرداری
خردمندانه و حفاظت از آنها، تاکید کرد.
سنبل آبی یکی از 10
گونه گیاهان مهاجم دنیاست؛ این گیاه وقتی وارد اکوسیستم آبی میشود ظرف
مدت 2 هفته میتواند جمعیت خود را به میزان دو برابر افزایش داده و یک بوته
با 20 گل میتواند سه هزار دانه تولید کند و هر دانه آن بین پنج تا 27 سال
میتواند زنده بماند.
گیاه مهاجم سنبل آبی به عنوان گونه زینتی وارد اکوسیستم آبی
کشور شده و به دلیل تکثیر و رشد بالای این گیاه، به شدت سطح آب را پوشانده و
مانع ورود نور و اکسیژن به داخل آب میشود و به دلیل تولید لجن آلی باعث
خشک شدن پهنههای آبی میشود.